«ابرمرد» یا «نیم مرد» در عرصه تاریخ و ادبیات

از علومی که سردر نمی آورم می گذرم ولی وقتی به شاهکارهای تاریخی و ادبی فکر می کنم با خودم می اندیشم که خالق آن باید روح بزرگی داشته باشد تا چنین اثری را خلق کند. گفتن آن ساده است اما واقعا روح بزرگی می خواهد. به این نکته که می رسم برایم سئوال ایجاد می شود و آن اینکه چه محرک هایی باعث آفرینش چنین روحیه هایی شده است؟ نقش جامعه در خلق این خالقان بزرگ به چه اندازه بوده است؟ در زمان فعلی و با توجه آنچه می بینم فکر نمی کنم  جامعه چنین افرادی را در دامان خویش بپروراند و این فاجعه است. شاید بتوان به قضیه جور دیگری هم نگاه کرد: امروز دیگر نقش فرد آنقدر کم رنگ شده است که نمی توان مثل سابق از جامعه انتظار برآمدن «ابر مرد» را داشت. سیستم اداری و آموزشی ما، در همه مقاطع، متاسفانه شرایط خلق «نیم مرد» را هم ندارد چه برسد به «ابرمرد.» امیدوارم دیگران دچار این فکر نشوند چرا که بسیار کشنده است.